To miejsce wyjątkowe. Smutne i poruszające. Muzeum jest niewielkie, ale bardzo ciekawie zaaranżowane. Zwiedzający czyta, słucha i ogląda. Trudno w tym miejscu rozmawiać, trzeba je poznać w ciszy.

Miejsce wyjątkowe, ta cisza panująca wokoło powoduje atmosferę przerażenia i zadumy. Warto zatrzymać się chociaż na chwilę

To ziemia od innych droższa tu trzeba być choć raz najlepiej jesienią , w zadumie przejść alejkami przeczytać nazwiska wspomnieć tych ludzi bez tego nie da się zrozumieć Mazowsza

Muzeum na światowym poziomie. Piękna architektura, ciekawa ekspozycja i niezwykle otoczenie. Warto wybrać się na spacer ścieżka przyrodnicza "wokół palmir". Dzięki niej można przenieść się do 1940 roku.

Sama okolica napawa już zadumą i myślami. Świetne miejsce na weekendowy spacer z rodziną, a później lekcja historii. Niesamowita ścieżka, dawno nie widziałam tak dobrze i spójnie stworzonej wystawy.

Muzeum w Palmirach to bardzo interesujące odnowione ciekawa ekspozycja można nabyć tu przewodniki . A najważniejsze, że położony wśród pięknych lasów. Obok bardzo zadbany cmentarz na którym między innymi groby J. Kusocińskiego i M.Rataja. Spoczywa tu ponad 2800 osób. Warto zwiedzić.

Palmiry to miejsce Pamięci Narodowej ale również piękne lasy na lekko pofałdowanym terenie. Idealne miejsce na spacer, bieganie czy jazdę rowerem górskim a wszystko blisko Warszawy i ciszę tam błogą znajdziecie. Polecam!